Kitap hakkında: 2003 / "Sonsuz Gün", Alman şair Georg Heym'in (1887–1912) ömür boyu şiirlerinden oluşan tek koleksiyondur. Kitap 41 şiirden oluşuyor. İkisi hariç hepsi - “En Uzun Gün” ve “Bulutlar”, Nisan'dan Şubat 1911'e kadar yazılmıştır. Metin, A.V. Markin'in “Ebedi Gün” kitabı hakkında yorumları ve ayrıntılı bir makalesi ile donatılmıştır. Georg Geim'in çalışması Alman şiirinin özel olanaklara sahip olduğunu ortaya koyuyor. Soyutlamaya yönelen dışavurumculukta Geim'in şiiri nesnelliğin önceliğini vurgular. Şair, resmin arkasındaki resmi açar. Sesi duyulmuyor. Heim'in ilk şiir koleksiyonuna yanıt veren Ernst Stadler, 1911'de onun hakkında büyük bir yetenek olarak şöyle yazmıştı: "Sanki korkularından uyuşmuş gibi, ancak ruhun, lirik duygunun somut bir rezonansı olmadan, tamamen görüntülerinin tefekkürüne kapılmıştı." resimlerinin nesnel gücüne tamamen teslim oldu." Game'in şiirine bu anlamda "sessiz" denildi. Ancak sessizlik mutlak değildir. Nesnelliğinin de özel bir karakteri vardır. Hayat artık doğrudan algılanmıyor - bir yorum konusu, sanatçının zor bir yansıması olarak görünüyor. Şiirleri, özne ile nesne, lirik Benlik ve dünya arasındaki, yalnızca en büyük dışavurumcu şairler tarafından değil, aynı zamanda - birçok varyantla - 20. yüzyılın tüm dünya şiiri tarafından kendi yöntemleriyle çözülen bu yeni ilişkilerin etkileyici bir versiyonunu sağlıyordu. yüzyıl.